Możesz jedynie pomóc mu to odkryć w sobie.”
Coaching – czym jest?
- Coaching – czym jest?
- Próby zdefiniowania coachingu według róznych autorów
- Czym coaching nie jest?
- Początki i rozwój coachingu
- Przykładowe odmiany coachingu w literaturze oraz materiałach źródłowych
- Coaching, mentoring, doradztwo, psychoterapia – czym to się różni?
- Proces coachingu wg ICF (International Coach Federation
- Przykładowe narzędzia i techniki wykorzystywania w sesjach coachingowych
- Kluczowe Kompetencje Coacha wg ICF
- Coaching, czy warto? Pewnie, że warto! Korzyści Coachingu
- Przegląd badań, dotyczących korzyści coachingu
Coaching – czym jest?
Coaching jest interaktywnym procesem, który pomaga pojedynczym osobom lub organizacjom w szybszym i sprawniejszym rozwoju oraz polepszeniu efektów działania. Uczestnikami procesu są coach i klient. W przypadku coachingu grupowego (zespołowego) – coach i zespół. W podejściu coachingowym zakłada się, że klient jest inteligentny, kreatywny, odpowiedzialny i zdolny do zmiany, ponieważ posiada wszelkie potrzebne do tego zasoby i dysponuje ogromnym potencjałem. Dlatego to on jest autorem zmian i to on je wskazuje, a coach jedynie naprowadza klienta i uświadamia mu jego zasoby.
Próby zdefiniowania coachingu według różnych autorów
Coaching – czym jest?
- Landry ujmuje go jako osiąganie istotnych celów, dzięki uwalnianiu indywidualnego potencjału
- Fisher widzi go jako podejście, które umożliwia klientowi koncentrację na sobie, na własnych refleksjach i działaniach, dzięki czemu następuje poprawa jakości życia
- Wynne określa mianem coachingu technikę, która pozwala na identyfikację i aktywizację wewnętrznego potencjału
- Downey natomiast opisuje go jako sztukę, pozwalającą na własne uczenie się, lepsze wyniki i rozwój
- Whitmore definiuje coaching jako „odblokowanie potencjału osoby w celu maksymalizacji jej dokonań i działań”, które znacznie wspiera proces uczenia
- Thorpe i Clifford określają mianem coachingu wsparcie konkretnej osoby w doskonaleniu jej działań dzięki analizie wykorzystywania wiedzy i umiejętności
- O’Donovan, filozof, a zarazem twórca jednej z sześciu najznamienitszych szkół coachingu na świecie Noble Manhattan Coaching, definiuje go jako sposób na osiąganie rezultatów, dzięki wsparciu, motywacji i prowadzaniu do celu przez coacha
- Parsloe traktuje go jako proces, pozwalający na uczenie się i ewaluację, a co za tym idzie na doskonalenie
- Nieco lapidarną definicję coachingu proponuje Duffy, uznając go za przemianę nastawiania „chcę być” na „jestem”
- Lombardi słynny trener futbolu amerykańskiego, który uważany jest za jednego z prekursorów coachingu, stosował nowatorskie, coachingowe podejście do treningu. Stwierdził, iż „coaching to najprawdziwszy sens w przekazywaniu odpowiedzialności uczącym się, aby pomóc im sformułować ich własne odpowiedzi
- Dilts traktuje coaching jako technikę polegającą na wyłanianiu z człowieka mocnych stron, niwelowaniu osobistych barier i słabości w drodze do celu, jak również na doskonaleniu własnego funkcjonowania w zespole. W procesie tym nacisk kładziony jest na rozwiązywanie problemów dzięki stosowaniu nowych podejść i sposobów działania
- Maynard jako pierwsza badaczka podjęła próbę definicji coachingu, którą nazwała akademicką. Uznaje ona, iż jest to „zaprojektowany alians pomiędzy coachem a studentem w celu przysposobienia umiejętności osiągania sukcesu w środowisku edukacyjnym. Jest to proces zindywidualizowany, który ułatwia wyjaśnianie i osiąganie celów. Celem coachingu jest stymulacja i motywacja studentów w kierunku osiągania ich celów poprzez dostarczanie struktury, wsparcia i feedbacku
- Warto też zwrócić uwagę na podejście Caldwell, która definiuje go jako „sztukę ułatwiania osiągania wyników, uczenia się i rozwoju drugiej osoby”
- Ciekawe podejście, chociaż dotyczące wyłącznie coachingu indywidualnego, zaproponowali Cooper i Cooper. Uznali, iż jest to profesjonalna usługa, w ramach której stosowane są sprawdzone metody pracy z daną osobą, aby skutecznie osiągać wyniki, które ta osoba chce uzyskać w każdym aspekcie swojego życia zawodowego i osobistego. Celem coachingu jest usunięcie przeszkód, które uniemożliwiają tym osobom osiąganie ich celów.
- Kompleksową, a jednocześnie dokładną definicję coachingu zaproponowali O’Connor i Lages. Określili oni go w dwóch wymiarach. Pierwsze podejście jest szczegółowe i ujmowane jako zestaw działań, który pomaga w realizacji nowych zadań, osiąganiu doskonalszych wyników w życiu zawodowym, rozwoju umiejętności, a także pokonywaniu problemów. Drugie bardziej ogólne to działania pozwalające na odnajdywanie kierunku i równowagi
- Według ICF (International Coach Federation) ów jest partnerską współpracą z klientami w prowokującym do myślenia i kreatywnym procesie, który inspiruje ich do maksymalizacji swojego osobistego i zawodowego potencjału.
Czym coaching nie jest?
- psychoterapią
- poradnictwem psychologicznym
- szkoleniem
- mentoringiem
- doradztwem
Początki i rozwój coachingu
Słowo coach, pochodzi od francuskiego coche.
Wraz z biegiem czasu określeniem tym nazywano nauczycieli, przygotowujących dzieci i młodzież do egzaminów.
W XX w. określano tak trenerów na uczelniach amerykańskich, którzy nadzorowali i wspierali studentów, do osiągania sukcesów zawodowych i sportowych. Trener tenisa na Uniwersytecie Harvarda Timothy W. Gallwey w swojej publikacji pt. „The Inner Game of Tennis” twierdził, że najlepszym sposobem pomocy w osiągnięciu sukcesu jest zadawanie graczom odpowiednich pytań, które zmuszają do myślenia kreatywnego.
Pierwsza szkoła life coachingu „Coach U” powstała w 1992 r. w USA. Jej założyciel Thomas Leonard był doradcą finansowym w San Francisco i jako sprzedawca często badał potrzeby klientów. Zadawał im pytania otwarte, dotyczące różnych zagadnień z ich życia, w tym pomysłów na przyszłość np. gdzie planują spędzić wakacje, jaki chcą kupić samochód. Zaobserwował pewną zależność w kontaktach z klientami, odkrył m.in., że klienci nie mają z kim porozmawiać o bieżących dylematach, dręczących ich sprawach, o tym co planują, co zamierzają w swoim życiu zmienić. W większości przypadków byli to ludzie o ugruntowanej pozycji społecznej i finansowej. Jedyne, czego potrzebowali, to pomóc samym sobie w identyfikacji tego, czego tak naprawdę pragną w życiu i kiedy chcą tego dokonać.
W 2009 r. powstała pierwsza w Polsce Izba Coachingu (izba gospodarcza zrzeszająca podmioty gospodarcze świadczące usługę coachingu).
Coaching podlega standardom etycznym – ujętym m.in. w Kodeksie Etycznym Coacha stworzonym przez Izbę Coachingu, czy też Kodeksie Etycznym International Coach Federation.
Przykładowe odmiany coachingu w literaturze oraz materiałach źródłowych
- Coaching indywidualny – stanowi najpopularniejszą formę coachingu, która polega na samodzielnej współpracy osoby coachowanej z coachem
- Coaching grupowy (zespołowy) – koncentruje się na wspieraniu rozwoju zespołu, jak również podnoszeniu jego efektywności, zazwyczaj dotyczy sfery zawodowej
- Coaching biznesowy – prowadzony w kontekście pracy zawodowej i firmy, w której obowiązki są wykonywane
- Coaching menedżerski – skierowany do kadry zarządzającej
- Executive coaching – adresowany do najwyższej kadry menedżerskiej
- Corporate coaching – coaching biznesowy, wspierający organizację
- Coaching narzędziowy – koncentruje się na rozwijaniu konkretnej umiejętności
- Leadership coaching – jego celem jest rozwój umiejętności przywódczych
- Performance coaching – w centrum zainteresowania jest osiąganie wyznaczonych celów
- Coaching zawodowy (coaching kariery) – bazuje na pracy nad rozwojem zawodowym osoby coachowanej
- Coaching ekspercki (specjalistyczny) – koncentruje się na tematyce dotyczącej zawodu osoby coachowanej
- Coaching życiowy (life coaching) – głównym obszarem zainteresowań jest rozwój osobisty klienta, kształtowanie jego postaw i osiąganie celów
- Coaching osobisty (coaching personalny) – koncentruje się na rozwoju osoby coachowanej
- Co-active coaching – założenie, iż klient jest zdolny do wyszukiwania odpowiedzi na zadawane pytania
- Shadow coaching – polega na obserwacji pracy menedżera lub grupy menedżerów i ich wspólnej analizy
- Unitive coaching – odmiana coachingu życiowego oparta na psychologii głębi Carla Gustava Junga, psychologii Gestalt, psychologii humanistycznej i filozofii egzystencjalnej
- Coaching integralny (integral coaching) – inspirowany teoriami amerykańskiego pisarza Kena Wilbera, propagatora tzw. psychologii integralnej, łączącej psychologię, filozofię i mistycyzm.
- Somatic coaching – coaching wspierany technikami relaksacyjnymi
- Co-coaching – proces, w którym dwóch coachów pracuje ze sobą i wzajemnie poddają się coachingowi
- Vip coaching – skierowany do przedstawicieli tzw. „wyższych sfer“
- Coaching sprzedażowy – przeznaczony dla osób zajmujących się sprzedażą. Ma na celu rozwinięcie umiejętności sprzedażowych oraz rozwój osobowości handlowca
- Diet coaching – dotyczy zdrowego stylu życia, diety
- Coaching prowokatywny – bazuje na prowokowaniu osoby coachowanej, coach przejmuje rolę adwokata diabła
- Autocoaching – samodzielna regularna praca ze sobą, polegająca na automotywacji i zadawaniu sobie pytań, na które samodzielnie znajduje się odpowiedź
- Zen coaching – sposób na zatrzymywanie się i życie w przestrzeni; koncentruje się na oczekiwaniach klienta
Coaching, mentoring, doradztwo, psychoterapia – czym to się różni?
- najczęściej stosowany do osiągania celów krótkoterminowych
- skoncentrowanie na celu, empatia i wsparcie, słuchanie, zadawanie pytań, stymulacja
- wydobywanie informacji, zdolności, umiejętności, określanie przyszłości na podstawie możliwości osoby uczestniczącej w coachingu
- moderowanie, obserwacja, pobudzanie, wspieranie (unika się radzenia)
- dostarczanie struktur, które ułatwiają tworzenie własnej sieci wsparcia
- coach nie musi być ekspertem, może być szefem podopiecznego.
- najczęściej nastawiony na długoterminowy rozwój
- skoncentrowanie na implikacjach wykraczających poza cel
- przekazywanie wiedzy
- udzielanie rad i eksperckich wskazówek
- opowiadanie o własnych doświadczeniach
- otwiera drzwi, umożliwia kontakt z ważnymi osobami
- doświadczenie
- określanie przyszłości na podstawie wiedzy innych
- mentor powinien być ekspertem oraz osobą lubianą
- mentor bardzo rzadko jest szefem podopiecznego
Coaching a doradztwo
Doradca udostępnia klientom swoją specjalistyczną wiedzę, służy diagnozą sytuacji i propozycją adekwatnych rozwiązań. W ramach coachingu klient sam dochodzi do rozwiązań, wypracowuje je przy pomocy swojej wiedzy, umiejętności i doświadczenia. Coach to partner, który towarzyszy i oferuje wsparcie w ramach tego procesu.
Coaching a psychoterapia
Podstawową różnicą jest fakt, że coach pracuje z klientami, którzy posiadają pewną normę funkcjonowania, ale pragną wyjść poza nią, np. poprzez zmianę swoich nawyków, by osiągnąć wyznaczone cele. Natomiast pacjenci korzystający z pomocy psychoterapeutów dążą do osiągnięcia normy, gdyż problemy, z którymi się borykają, nie pozwalają im na prawidłowe funkcjonowanie. Ponadto coaching skupia się na tym, co „tu i teraz” oraz na tym, co będzie. Zadaniem coacha jest pomoc klientowi w realizacji planów oraz podnoszeniu jakości jego życia codziennego. Poruszane tematy skupiają się na przyzwyczajeniach oraz regularnych działaniach klienta oraz na wyznaczaniu kolejnych punktów, które pomogą w osiągnięciu własnych założeń. Przeszłość i teraźniejszość stanowią tu jedynie fundament tego, co czeka nas jutro. Dlatego według coachingu najważniejszym etapem życia jest przyszłość, gdyż to właśnie wtedy przypada realizacja naszych założeń. W przypadku psychoterapii kluczowym okresem jest przeszłość pacjenta, ponieważ to właśnie w niej kryją się problemy, które nie pozwalają na swobodne funkcjonowanie ani dziś, ani jutro. Terapeuta skupia się na tym co było, w przeciwieństwo do coacha, który patrzy przez pryzmat tego, co będzie. Dlatego w psychoterapii tak ważna jest analiza przeszłości, która umożliwi wskazanie oraz późniejsze rozwiązanie źródła problemu. Psychoterapia opiera się na leczeniu zdrowia psychicznego, natomiast coaching ma za zadanie pomóc w pełni wykorzystać i rozwinąć potencjał osoby coachowanej.
Proces coachingu wg ICF (International Coach Federation)
- I etap – analiza klienta i jego środowiska, to czas wzajemnego dopasowania
- II etap – etap planowania, ustalania priorytetów, spójności z tym co robię teraz, a tym co chce osiągnąć
- III etap – często nazywane jest „coaching through the gap” , czyli skupienie się na tym co ma się wydarzyć, między tym co jest teraz, a tym co klient chce osiągnąć w przyszłości
- IV etap – to etap ewolucji i utrzymania rezultatów. W tym okresie spotkanie są rzadsze i polegają na usamodzielnieniu klienta w podejmowaniu przez niego kluczowych decyzji.
Umiejętności coachingowe w pracy według ICF to budowanie relacji z klientem przejawiające się poprzez:
- okazywanie autentycznej troski o dobro i przyszłość klienta
- prezentowanie osobistej uczciwości, szczerości i wrażliwości
- wprowadzanie jasnych zasad i dotrzymywanie obietnic
- okazywanie szacunku wobec przekonań klienta, jego stylu uczenia się i sposobu bycia
- nieprzerwane wspieranie oraz inspirowanie klienta do nowych zachowań i działań z uwzględnieniem podejmowanego ryzyka oraz obawą przed porażką
- pytanie o pozwolenie klienta w przypadku poruszania nowych delikatnych dla niego tematów.
Przykładowe narzędzia i techniki wykorzystywane w sesjach coachingowych
- koło życia
- asocjacja i dysocjacja
- pytania odkrywające horyzont możliwości
- zmiana perspektywy
- burza mózgów
- pierwszy krok
- matryca zarządzania czasem
- mapa celów i marzeń
- metoda lustra
- wizualizacja
- zaczynaj z wizją końca
- prezentacja doświadczeń
- analiza SWOT
- strategia Disneya
- wizualizacyjna metoda dokonywania wyborów
- 4 poziomy rozwijania umiejętności
- modelowanie zachowań
- model poziomów logicznych Diltsa
- mentalny mentor
- puszka Pandory
- kotwiczenie stanów i zasobów.
Kluczowe Kompetencje Coacha według ICF
A. USTALANIE ZASAD WSPÓŁPRACY
1. Zgodność z wytycznymi Kodeksu Etycznego i standardami zawodu coachingu
2. Uzgodnienie kontraktu coachingu
B. WSPÓŁTWORZENIE RELACJI
3. Budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa klienta
4. Obecność coachingowa
C. EFEKTYWNE KOMUNIKOWANIE
5. Aktywne słuchanie
6. Pytania sięgające sedna
7. Bezpośrednia komunikacja
D. WSPIERANIE PROCESU UCZENIA I OSIĄGANIA REZULTATÓW
8. Budowanie świadomości
9. Projektowanie działań
10. Planowanie i wytyczanie celów
11. Zarządzanie postępami i zaangażowaniem
Coaching, czy warto? Pewnie, że warto! Korzyści Coachingu
Korzyści coachingu dla wszystkich
- poszerzenie świadomości
- integralność
- perspektywa
- rozpoznanie
- rozwiązanie
- konkretyzowanie
- odpowiedzialność
- zobowiązanie
- lepsze relacje
- spokój i akceptacja
- większa pewność siebie
Korzyści coachingu dla menedżera
- Osiągnięcie wyższej skuteczności w pracy
- umiejętność stawiania właściwych celów, podejmowanie odpowiednich decyzji, znajdowanie rozwiązań
- umiejętność odkrywania potencjału drzemiącego w ludziach i ukierunkowania ich na wspólny cel
- umiejętność inspirowania do podejmowania wyzwań – motywowania zespołu
- poprawa komunikacji
- Skuteczniejsze zarządzanie
- Odkrywanie własnego potencjału i rozwinięcie zdolności kierowniczych
- Stworzenie harmonii pomiędzy swoimi potrzebami a potrzebami firmy, zespołu i współpracowników
- Umiejętność stawiania i osiągania celów szybciej i łatwiej
-
Większa umiejętność organizacji pracy własnej
- Budowanie wizji rozwoju, perspektywy działań
-
Przechodzenie od działań nawykowych do elastycznych – kreatywnych
- Znalezienie harmonii między życiem osobistym i zawodowym
Korzyści dla organizacji / firmy
- pozwala na szersze wykorzystanie i rozwój indywidualnych umiejętności i potencjału pracowników
- umocnienie pozycji firmy na rynku
- kadra zarządzająca i cała organizacja są lepiej przygotowane do zmiany
- lepsza współpraca zespołów
- zwiększenie zysku
- zmniejszenie rotacji kadr oraz jej lepsze dopasowanie
- zwiększone morale poprzez coaching
Przegląd badań, dotyczących korzyści coachingu
- „Badania pokazały prawie 600 proc. zwrot z inwestycji wydanych na coaching menedżerski.” ~ Right Management Consultants
- „Programy szkoleniowo-coachingowe podwyższają produktywność menadżerów 4-krotnie bardziej niż same szkolenia. Podczas, gdy szkolenia podwyższyły produktywność menadżerów o 22 proc., to po rozszerzeniu programu szkoleniowego o 8 indywidualnych sesji coachingu, produktywność menadżerów wzrosła o 88 proc.” ~ Executive coaching as a transfer of training too
- „Firmy z listy Fortune 500 deklarują 5-krotny zwrot z inwestycji w coaching. Badania przeprowadzone na temat coachingu wśród firm z listy Fortune 500 wykazały 529 proc. zwrotu z inwestycji w coaching plus wiele niematerialnych korzyści.” ~ Metrix Global 2004
- „Klienci są zadowoleni z coachingu i ze swojej decyzji w zaangażowanie się w proces coachingowy. Badanie uwzględniające zarówno coaching grupowy jak i indywidualny, wykazało, że 99 proc. klientów z regionu EMEA ocenia proces coachingowy jako bardzo satysfakcjonujący lub satysfakcjonujący. Jednocześnie 97 proc. klientów zadeklarowało, że zdecydowałoby się na coaching, gdyby mieliby podjąć tę decyzję ponownie.” ~ ICF Global Coaching Client Study
- „Główną wartość, płynącą z coachingu menadżerowie upatrują w zwiększaniu motywacji zespołu i pobudzaniu odpowiedzialności. Aż 85 proc. menadżerów, zapytanych o główną wartość, jaką firma uzyskuje dzięki coachingowi, wskazuje na zwiększenie motywacji zespołu, a 80 proc. na pobudzanie odpowiedzialności po stronie coachowanego. Liczba menadżerów korzystających z coachingu w Wielkiej Brytanii zwiększyła się z 58 proc. w 1996 roku do 77 proc. w 2000 roku.” ~ Chartered Management Institute, UK
- „ROI (wskaźnik zwrotu z inwestycji) w coaching w przypadku większości firm waha się między 100 proc. a 1000 proc. Aż 86 proc. firm, które posiadały dane dotyczące ROI z coachingu, zgłosiły co najmniej zwrot kosztów coachingu. 47 proc. tych firm uzyskało 10-krotny zwrot z inwestycji w coaching. Mediana wyniosła 700 proc., czyli 7-krotny zwrot z inwestycji.” ~ ICF Global Coaching Client Study
- Pricewaterhouse Coopers przeprowadziło w 2008 roku badanie na zlecenie International Coach Federation (ICF). Udział w nim wzięło 2165 osób z 64 krajów. Wyniki badań wykazały poprawę u klientów coachingu w m.in. następujących obszarach:
- pewność siebie (80 proc.)
- związki (73 proc.)
- kompetencje komunikacyjne (72 proc.) i interpersonalne (71 proc.)
- wydajność pracy (70 proc.)
- równowaga pomiędzy życiem zawodowym a osobistym (67 proc.)
- zarządzanie firmą (61 proc.)
- zarządzanie czasem (57 proc.)
- efektywność zespołów (51 proc.)
Osoby, które mają zdefiniowany cel osiągają lepsze rezultaty. Badania nad tą zależnością prowadzili m.in. David A. Kolb i Richard E. Boyatzis. Stwierdzili, że „w pracy nad rozwojem osobistym większa pozytywna zmiana zachowań następowała w warunkach z elementem wyznaczania celu niż tego elementu pozbawionych.”Jak słusznie zauważył Earl Nightingale: „Ludzie z celami odnoszą sukcesy ponieważ wiedzą dokąd zmierzają.
Wyniki wyraźnie wskazują na pozytywny wpływ tej metody na wyniki. Szczególnie gdy z coachingu korzysta kadra kierownicza. Dane przedstawione w „The Manchester Review” pokazują, że coaching kadry menedżerskiej przełożył się na lepsze działanie firmy w obszarze:
- produktywności (53 proc.)
- jakości (48 proc.)
- obsługi klienta (39 proc.).
Poza tym, co ważne, odnotowano spadek rotacji wśród personelu (32 proc.) i mniejszą liczbę wnoszonych skarg (34 proc.).
Badania Metrix Global LLC pokazały, że coaching nakierowany na rozwój umiejętności przywódczych przyniósł zwrot z zainwestowanych środków na poziomie 529 proc. Zatem – coaching się po prostu opłaca.
Według badań przeprowadzonych przez Chartered Institute of Personnel and Development (CIPD) najczęstsze powody inwestycji w proces coachingowy to:
- poprawa indywidualnych wyników (78 proc.)
- poprawa wydajności (28 proc.)
- planowanie kariery oraz rozwoju osobistego (27 proc.)
- rozwój przyszłej kadry menedżerskiej (26 proc.)
Z ich badań wynika także, że w Wielkiej Brytanii z coachingu korzysta 92 proc. badanych organizacji
Badania przeprowadzone w 2018 przez ICF oraz Human Capital Institute ponadto wskazały, iż 61 proc. firm o wysokiej wydajności charakteryzuje silna kultura coachingowa. Firmy te cechują się także wyższą oceną zaangażowania pracowników i zadowolenia klientów. Dodatkowo, aż 74 proc. organizacji o silnej kulturze coachingowej znajduje się w gronie pracodawców najchętniej wybieranych przez pracowników.
W 2001 roku ukazał się artykuł dr. Joy’a McGoverna i współpracowników, dotyczący skuteczności coachingu kadr menedżerskich, który często określany jest mianem executive coachingu lub – w niektórych przypadkach – business coachingiem. Autorzy zastanawiali się, jak coaching wpływa na działania menedżerów, jak ich działania wpływają na biznes, także jak te efekty policzyć i maksymalizować. Wyniki ich badań pokazały, że aż 96 proc. uczestników procesów coachingowych, a także 75 proc. ich otoczenia swoje zadowolenie z procesu coachingu określiło jak wysokie i bardzo wysokie. 73 proc. uczestników oszacowało swoją efektywność w osiąganiu celów biznesowych jako „bardzo efektywne” lub „niezwykle efektywne”. Coaching przyniósł też mierzalne efekty biznesowe – wzrost produktywności (53 proc.), wzrost jakości (48 proc.), wzrost siły organizacji (48 proc.) i poprawę obsługi klienta (39 proc.).
W badaniach McGoverna zadano też pytanie o to, czy uczestnicy coachingu zarekomendowaliby coaching innym. Ponad 93 proc. badanych udzieliło odpowiedzi twierdzącej.
Fakty mówią same za siebie i jak pokazują badania profesjonalny coaching i to zarówno life coaching jak i coaching dla firm, menedżerów i pracowników jest jedną z bardzo efektywnych form rozwoju. Inwestowanie w coaching to nie tylko poprawa wielu wskaźników efektywności pracowników, ale także bardzo realny zwrot z inwestycji.
Poszukujesz profesjonalnego coachingu prowadzonego przez psychologa? Zapraszamy do kontaktu.
- Coaching – czym jest? - 3 stycznia 2023
Zachęcamy do komentowania. Podanie imienia i adresu e-mail jest obowiązkowe. Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Jeśli posiadasz stronę internetową, możesz podać jej adres, zostanie zamieszczony.